De behandeling van zieke vissen in het aquarium

Om problemen te vermijden dienen enkele belangrijke richtlijnen gehanteerd te worden bij het gebruik van de diverse medicamenten. De belangrijkste zetten we op een rijtje:

• Lees altijd eerst voor gebruik zorgvuldig de bijsluiter en volg deze nauwkeurig op;
• Wijk niet af van de aangegeven doseringen;
• Maak de kuur altijd af, ook als de ziekteverschijnselen al verdwenen zijn. Dit voorkomt resistenties, waardoor een latere optredende ziekte altijd moeilijker te bestrijden is, tenzij de bijsluiter anders voorschrijft;
• Controleer tijdens de behandeling het gedrag van de vissen, omdat medicijnen soms giftige reacties bij een slechte waterkwaliteit kunnen veroorzaken. Indien nodig dient dan het water ververst te worden;
• Verwijder altijd adsorberende filtermaterialen, zoals koolstof, zeoliet en kunstharsen uit het filter. Deze kunnen de actieve stoffen uit het medicijn binden en hun werkzaamheid verminderen of te niet doen;
• Zorg voor voldoende zuurstof tijdens de behandeling. Zeker als de kieuwen besmet zijn, hebben de vissen meer zuurstof nodig dan normaal;
• Gebruik nooit meer dan een medicijn tegelijker tijd. Dit kan slechts in sommige gevallen en is dan ook in de bijsluiter vermeld;
• Let op, de werkzaamheid en werkingsduur van medicijnen zijn sterk afhankelijk van de watertemperatuur. In kouder water is het medicijn langer werkzaam maar de ontwikkeling van de parasieten verloopt ook langzamer. De incubatietijd van de parasieten die diverse ontwikkelingsstadia doormaken wordt daardoor ook langer. Het medicament dient in ieder geval werkzaam te blijven gedurende de hele incubatietijd.

Een samenvatting: De meest voorkomende visziekten zijn te behandelen met Ectocell. Witte Stip met Ichtocell, schimmels met Fungicell, wormen met Camacell en bacteriën met Spirocell.

De Bestrijding van menginfecties

Meestal ontstaan tijdens een parasitaire infectie secundaire infecties door bacteriën en schimmels. Omdat verschillende medicijnen bij elkaar giftige reacties kunnen teweeg brengen is het dringend aan te bevelen geen preparaten met elkaar te combineren.

Gelukkig kunnen de secundaire infecties vaak met de medicijnen, waarmee de eigenlijke oorzaak bestreden kan worden, ook bestreden of temminste afgeremd worden, zodat deze weinig of geen schade aan de vissen kunnen berokkenen.

Ook de snelheid waarmee een bepaalde infecties zich uitbreidt is een belangrijke maatstaf. Bacteriën bijvoorbeeld breidden zich in de regel sneller uit dan wormen en eencellige parasieten. Deze dienen dus ook het eerst te worden behandeld.

De volgorde van behandeling is dan ook meestal: Eerst de bacteriële infecties, dan de eencellige en als laatste de parasieten als wormen, bloedzuigers en karperluizen.